Bilgisayar destekli ilaç tasarımının (CADD) son yıllarda ilaç tasarımı, keşfi ve geliştirme sürecindeki önemi iyice anlaşılmıştır. Biyolojik etki tarama ve kimyasal modifikasyon yöntemlerinin önüne geçmiş, harcanan emek, zaman ve bütçeden tasarrufu da sağlamaktadır. Ulaşılabilir verinin türüne bağlı olarak bilgisayar destekli ilaç tasarım yöntemleri efektör (ilaç etken madde) kaynaklı ve hedef kaynaklı olarak sınıflandırılabilir. Efektör kaynaklı ilaç tasarımında ise etkili ilaçların yapılarından hareketle reseptör yapısının yorumlanması gerçekleştirilmektedir. Farmakofor modelleme ve 3D-QSAR (üç boyutlu kantitatif yapı-etki ilişkiler) bu yaklaşıma örnek teşkil etmektedir. Hedef kaynaklı ilaç tasarımında hedef yapısından hareketle etkili olabilecek bileşiklerin tasarlanması amaçlanmaktadır. Doking bu yaklaşımın tipik örneği olmasıyla beraber homoloji modelleme, fragmana dayalı ilaç tasarımı ve bağlanma bölge tahmini yapan yöntemler de bu sınıfta değerlendirilebilir. Bilgisayar destekli ilaç tasarımındaki başarının artırılması için her iki yaklaşımın da birbirini tamamlayacak şekilde birlikte kullanılması önemli olmaktadır.